این کتاب ارزشمند ، با شرح استاد محمد اسماعیل مدرس غروی ، ترجمه رساله " غایَهُ المُنی " یکی از آثار فقیه اهل بیت علیهم السلام مرحوم میرزا محمد مهدی اصفهانی قدس سره است ، که در آن مؤلف فقید به تبیین حقیقت عبودیت و کشف اسرار نماز و جایگاه معرفتی آن پرداخته است.
یکی از بزرگترین اموری که قرآن ، به زبان رسول اکرم بدان بشارت داده ، لقای خداوند است که در آیات بسیاری به آن اشاره شده است. خداوند جایگاهِ عروجِ این موهبت بزرگ را نماز قرار داده ؛ آن نمازی که ستون دین ، محور اسلام و نور چشم سرور و سید پیامبران ، حضرت محمد صلی الله علیه و آله و اوصیای مقرب اوست. در نماز است که عارفان به نهایت آرزوی خود دست می یابند ؛ همان نمازی که نهایتِ نهایت ها و مسیر دست یابی به درجات نامتناهی است ؛ همان نمازی که دعاها به آن مستجاب شده و حاجت ها بدان برطرف می گردد ، همان نمازی که بازدارنده ی از بدی ها و منکرات است ...
دیدگاه خود را بنویسید