پرسش پژوهشی حاضر این است که باور به علم ویژه الهی و به خصوص علم غیب امامان أهل بیت علیهم السلام چگونگی در میان شیعه منتشر شد و ابعاد آن شامل چه تفاصیلی بود و مناسبات شیعیان با ائمه علیهم اسلام چگونه این روند را شکل می داد. بر این اساس پرداختن به موضوع علم الهی امام در باور شعیان باشد که تا کنون به گونه تفصیلی به آن پرداخته نشده است. اهتمام این نوشته بر این بوده که به یک نظریه تاریخ پیرامون باور شیعیان به علم الهی اولیاء خدا دست یابد که بتواند فرایند تحولات باور شیعیان نخستین را به تصویر بکشد و بیشترین شواهد و قرائن را که بعضاً به عنوان معارض مورد توجه قرار گرفته است و در یک بافت اجتماعی و تاریخی تفسیر نماد.
دیدگاه خود را بنویسید