کتاب امیرمومنان، (علیه السلام) حقیقت قرآن (اثر سیدحسین حسینی)

نشانه ای عظیم ازجانب خداست و نور و علم و شفای قلب ها. کتاب مبین است و پند و حکمت و موعظه. قرآن است و فرقان و انباشته از حمد و ستایش خالق هستی.دلالتی عظیم بر صدق دعوت ختم رسل و نشانی بزرگ از سینه انباشته از علم چهارده خورشید حق. عجایب نهفته در عجایب است. جن و ملک را به خضوع وا میدارد و انسان منصف را انگشت حیرت به دهان می سازد

عرش یعنی ما سِوی الله؛ هرچیز به جز خدا؛ یعنی همۀ موجودات از صفت رحمانیت استفاده میکنند. این ربّ العالمین، رحمان است. فکر نکن دنیال هرزگی می روی و در عین حال، هدا چشمت را کور نکرده، پس لابد خدا راضی است! نه، خدا رحمان است؛ نه راضی. فکر نکن که بی راهه رفتی باز هم -وقتی استغاثه میکنی- خدا بچه ات را شفا میدهد؛ پس کار تو لابد درست است. خدا رحمان است؛ نه راضی. فکر نکن که بی راهه رفتی با زهم خدا با تو موافقت میکند، کارت را جور میکند ، آبرویت را نمیبرد،به تو حیثیت میدهد؛ پس خدا لابد از کار تو راضی است. نه، خدا رحمان است. این  معنای رحمانیت است.