کتاب آشنای از یاد رفته اثر عبدالحسین طالعی

می دانیم هیچ موجودی در این دنیای فانی نمی ماند؛ همه رفتنی اند و ما نیز این را هم باور داریم که اولین پرسشی که از ما می شود این است: خداوندگار تو کیست؟ در آخرت نیز فقط آنها که گلبانگ توحیدی سر دادند و سر بر آستان عبودیت آن آشنای از یاد رفته نهادند وارد بهشت می‌شوند آیا رواست که برای این اصل مهم قدمی برنداریم؟! خود و فرزندانمان را با این عقیده ی حیاتی و گوهر آسمانی آشنا نسازیم؟!... و برای در امان ماندن آن از خطرات و وساوس شیطانی اندیشه نکنیم؟!